Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

run ninna...run..

καθε πρωι,μοιαζει να ξυπνω στο ιδιο εργο...
τρεχω...
μ ολη μου τη δυναμη,τρεχω...

στους δρομους του κοσμου...να φτασω τον κοσμο...

σκαρφαλωνω λαχανιασμενη, στη ραχη του
κι ορκο δινω...
μη χρειαστει να τρεξω,ποτε ξανα...

6 σχόλια:

Ευαγγελία Πατεράκη είπε...

Ένιωσα το λαχάνιασμά σου..
Μ' ό,τι μου έχει απομείνει, απ'
το δικό μου τρέξιμο στον κόσμο..
Δεν ξέρω αν έφτασα ποτέ
Αν άγγιξα, αν μ' άγγιξαν..
Ξέρω μανάχα ότι η καρδιά κουράστηκε
ν' ανεβάζει συνέχεια παλμούς..

Χαιρετώ φίλη με φιλί!

Καλυψώ είπε...

ηθελα να πω κατι εξυπνο
η..ποιητικο...ΡΡ
Αλλα το μονο που μου ρθε ειναι αυτο
ΓΑΜΑΤΑ!!!!

φιλιααααα

ninnemia είπε...

πυρφορε
κι εγω το δικο σου
..εχεις παντα αγωνια
φιλι και σε σενα, φιλη!


καλυψω
το ''γαματα'' ειναι και τα δυο!!!=))=))
στη μουρη σου,πολλααα :-*

marbeyou είπε...

αντε και με μεταλιο!!!
θα πας και στους ολυμπιακους ?
προπονηση κανεις?..που ξερεις..μπορει να σου χρειαστει..
ανοιγουν τα πνευμονια..ανοιγει η καρδια..αποκτας αντοχες οσο να πεις..
καλημερουδια!!!

fragoulinos είπε...

αν δεις πισω σου να τρεχει κανας καραφλας με μουστακι κοντος χοντρος με χρυση αλυσιδα στο χερι
κανε λιγο κρατει να σε φτασει
εγω ειμαι...

υποσχεση σωτηριας , ελευθεριας
μεσα στα βαθουλωτα ματια των ειδωλων
γεμιζει τα τρυφερα παιδικα μυαλα φαντασματα
και τρεχουμε τρεχουμε τρεχουμε
γυρω απ το κουλουρακι που μας χαρισαν..
να δω ποτε θα πεσουμε σπαζοντας τα μουτρα μας...γιατι θα πεσουμε , δεν γινεται αλλιως..
φιλι.

ninnemia είπε...

μαρμπ,
το μαλλι, ολυμπιακος..και μετα θα γυρισω ταινια!
το ''νιννα'' να το κρατησω..ή να το κανω λολα,για πιο πρωτοτυπο?
=))=))

φραγκουλινε
χαχααχα!
σ ευχαριστω που καταλαβαινεις, βρε ομορφοπαιδο!