run ninna...run..

καθε πρωι,μοιαζει να ξυπνω στο ιδιο εργο...
τρεχω...
μ ολη μου τη δυναμη,τρεχω...

στους δρομους του κοσμου...να φτασω τον κοσμο...

σκαρφαλωνω λαχανιασμενη, στη ραχη του
κι ορκο δινω...
μη χρειαστει να τρεξω,ποτε ξανα...

ασημαντοτητα..

ειναι αυτη η αισθηση...
καρφωνει τα ματια κατω απ τα ποδια της
το εδαφος λειπει
αληθεια ..τοσα χρονια πετουσα
τα δακρυα τρεχουν
ευτυχια ..
κι υστερα....,
ναι,ηξερα..
προδοσια ...!

η γεφυρα..

ψαχνουν κατω απο καθε τους βημα,την επομενη στερεη πλακα
μαζι με τις προηγουμενες,σχηματιζουν τη Γεφυρα
καθε τοσο, καποιος
γκρεμιζεται..
οι αλλοι,γατζωνονται στις πλακες και σερνονται
μπροστα..

και να φανταστεις, η γεφυρα στηριζεται στο πουθενα
και κρεμεται στο κενο..